Błogosławieństwo Dawida
1 Dawid wygłosił na cześć Pana słowa pieśni. Było to wtedy, gdy Pan wyzwolił go z ręki wszystkich wrogów i z ręki Saula. 2 1 Mówił: «Panie, ostojo moja i twierdzo, mój wybawicielu! 3 Boże mój, skało moja, na którą się chronię, tarczo moja, mocy zbawienia mego i moja obrono! Ty mnie wyzwalasz od wszelkiej przemocy. 4 Wzywam Pana, godnego chwały, a będę wolny od moich nieprzyjaciół. 5 Ogarnęły mnie fale śmierci i zatrwożyły mnie odmęty niosące zagładę. 6 Oplątały mnie pęta Szeolu, zaskoczyły mnie sidła śmierci. 7 W moim utrapieniu wzywam Pana i wołam do mojego Boga. Usłyszał On głos mój ze swojej świątyni, a krzyk mój dotarł do Jego uszu.